باب کتاب البیوع
حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعْدٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ قَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ ـ رضى الله عنه ـ لَمَّا قَدِمْنَا الْمَدِينَةَ آخَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنِي وَبَيْنَ سَعْدِ بْنِ الرَّبِيعِ فَقَالَ سَعْدُ بْنُ الرَّبِيعِ إِنِّي أَكْثَرُ الأَنْصَارِ مَالاً، فَأَقْسِمُ لَكَ نِصْفَ مَالِي، وَانْظُرْ أَىَّ زَوْجَتَىَّ هَوِيتَ نَزَلْتُ لَكَ عَنْهَا، فَإِذَا حَلَّتْ تَزَوَّجْتَهَا. قَالَ فَقَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ لاَ حَاجَةَ لِي فِي ذَلِكَ، هَلْ مِنْ سُوقٍ فِيهِ تِجَارَةٌ قَالَ سُوقُ قَيْنُقَاعَ. قَالَ فَغَدَا إِلَيْهِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ، فَأَتَى بِأَقِطٍ وَسَمْنٍ ـ قَالَ ـ ثُمَّ تَابَعَ الْغُدُوَّ، فَمَا لَبِثَ أَنْ جَاءَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ عَلَيْهِ أَثَرُ صُفْرَةٍ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” تَزَوَّجْتَ ”. قَالَ نَعَمْ. قَالَ ” وَمَنْ ”. قَالَ امْرَأَةً مِنَ الأَنْصَارِ. قَالَ ” كَمْ سُقْتَ ”. قَالَ زِنَةَ نَوَاةٍ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ نَوَاةً مِنْ ذَهَبٍ. فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” أَوْلِمْ وَلَوْ بِشَاةٍ ”.
عبدالرحمنی كوڕی عەوف دەڵێ كاتێ گەیشتینە مەدینە پەیامبەر ﷺ من و سعدی كوڕی ربیعی كردە برا سعد پێی وتم من لە هەموو پشتیوانان دەوڵەمەندترم نیوەی سامانەكەم بۆ تۆ دوو هاوسەریشم هەیە كامیانت بە دڵە من دەستبەرداری دەبم بۆ تۆ دوای ئەوەی بۆت حەڵاڵ دەبێت بیگوێزەرەوە عبدالرحمن وتی ئەوانە هیچیانم پێویست نیە مەگەر بازاڕێك نیە بازرگانی تێدا بێت سعد وتی بازاڕی قیناع هەیە ئەوسا عبدالرحمن بەیانی زوو چو بۆ ئەوێ كەشك و ڕۆنی كڕی ئینجا هەموو ڕۆژێك بەردەوام بوو زۆری پێ نەچوو عبدالرحمن هات و ئاسەواری زەردباوی پێوە بوو پەیامبەر ﷺ پرسی هاوسەرت گرتووە عبدالرحمن وتی بەڵێ پەیامبەر ﷺ پرسی كێیە عبدالرحمن وتی ئافرەتێكە لە پشتیوانان پەیامبەر ﷺ پرسی چەندە مارەییت پێداوە عبدالرحمن وتی كێشی ناوكێك ئاڵتون پەیامبەر ﷺ فەرمووی كەواتە نانی شاییەك بكە با بە كاوڕێكیش بێت
صحیح البخاري: 2048
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى، حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي عَدِيٍّ، عَنِ ابْنِ عَوْنٍ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، سَمِعْتُ النُّعْمَانَ بْنَ بَشِيرٍ ـ رضى الله عنه ـ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم. حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ، عَنْ أَبِي فَرْوَةَ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، قَالَ سَمِعْتُ النُّعْمَانَ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم. حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ عُيَيْنَةَ، عَنْ أَبِي فَرْوَةَ، سَمِعْتُ الشَّعْبِيَّ، سَمِعْتُ النُّعْمَانَ بْنَ بَشِيرٍ ـ رضى الله عنهما ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم. حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ، أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ، عَنْ أَبِي فَرْوَةَ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم “ الْحَلاَلُ بَيِّنٌ، وَالْحَرَامُ بَيِّنٌ وَبَيْنَهُمَا أُمُورٌ مُشْتَبِهَةٌ، فَمَنْ تَرَكَ مَا شُبِّهَ عَلَيْهِ مِنَ الإِثْمِ كَانَ لِمَا اسْتَبَانَ أَتْرَكَ، وَمَنِ اجْتَرَأَ عَلَى مَا يَشُكُّ فِيهِ مِنَ الإِثْمِ أَوْشَكَ أَنْ يُوَاقِعَ مَا اسْتَبَانَ، وَالْمَعَاصِي حِمَى اللَّهِ، مَنْ يَرْتَعْ حَوْلَ الْحِمَى يُوشِكْ أَنْ يُوَاقِعَهُ ”.
نعمانی كوڕی بشیر دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی حەڵاڵ ئاشكرایە و حەڕامیش ئاشكرایە لەو نێوانەدا هەندێ شت هەیە ڕوون نیە ئەوەی واز لە شتە ناڕوون و تەماویەكان بهێنێت بێگومان لەو شتانەی كە ڕون و ئاشكرایە چاكتر وازدەهێنێت بەڵام ئەوەی جورئەتی دا بەخۆی و پەلاماری شتە گوماناویەكانیدا نزیكە بكەوێتە ئەو شتانەی كە بە ئاشكرا حەڕامن گومانەكان ئەو سنورانەن كە خوای گەورە دیاری كردون ئەوەی بە دەوری ئەو سنورانەدا بگەڕێ و بلەوەڕێ نزیكە بكەوێتە ناوی
صحیح البخاري: 2051
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْمِقْدَامِ الْعِجْلِيُّ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الطُّفَاوِيُّ، حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ،، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ أَنَّ قَوْمًا، قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ قَوْمًا يَأْتُونَنَا بِاللَّحْمِ لاَ نَدْرِي أَذَكَرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “ سَمُّوا اللَّهَ عَلَيْهِ وَكُلُوهُ ”.
عائیشە دەڵێ خەڵكانێك هاتن بۆ خزمەت پەیامبەر ﷺ پرسیان هەندێ كەس گۆشتمان بۆ دەهێنن نازانین ناوی خوای گەورەیان هێناوە لە كاتی سەربڕیندا یان نا پەیامبەر ﷺ فەرمووی ئێوە ناوی خوا بێنن لەسەری بیخۆن
صحیح البخاري: 2057
حَدَّثَنَا آدَمُ، حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي ذِئْبٍ، حَدَّثَنَا سَعِيدٌ الْمَقْبُرِيُّ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ، لاَ يُبَالِي الْمَرْءُ مَا أَخَذَ مِنْهُ أَمِنَ الْحَلاَلِ أَمْ مِنَ الْحَرَامِ ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی زەمانێك دێتە پێشەوە لە خەڵكی زۆر كەس گوێ ناداتە ئەوەی دەستی كەوتوە لە كوێوە هاتووە ئایا حەڵاڵە یان حەڕامە
صحیح البخاري: 2059
حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ، عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ، عَنْ أَبِي الْمِنْهَالِ، قَالَ كُنْتُ أَتَّجِرُ فِي الصَّرْفِ، فَسَأَلْتُ زَيْدَ بْنَ أَرْقَمَ ـ رضى الله عنه ـ فَقَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم. وَحَدَّثَنِي الْفَضْلُ بْنُ يَعْقُوبَ، حَدَّثَنَا الْحَجَّاجُ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِي عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ، وَعَامِرُ بْنُ مُصْعَبٍ، أَنَّهُمَا سَمِعَا أَبَا الْمِنْهَالِ، يَقُولُ سَأَلْتُ الْبَرَاءَ بْنَ عَازِبٍ وَزَيْدَ بْنَ أَرْقَمَ عَنِ الصَّرْفِ، فَقَالاَ كُنَّا تَاجِرَيْنِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلْنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الصَّرْفِ فَقَالَ “ إِنْ كَانَ يَدًا بِيَدٍ فَلاَ بَأْسَ، وَإِنْ كَانَ نَسَاءً فَلاَ يَصْلُحُ ”.
بڕاءی كوڕی عازب و زیدی كوڕی أرقم دەڵێن ئێمە دوو بازرگان بووین لە سەردەمی پەیامبەردا ﷺ پرسیارمان كرد لە پەیامبەر ﷺ دەربارەی مامەڵە و گۆڕینەوە بە دوو جۆر دراوی جیاواز فەرمووی ئەوە دەست بە دەست قەیناكات ئەگەر ماوەیەك كەوتە نێوانتان ئەوە چاك نیە
صحیح البخاري: 2060, 2061
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي يَعْقُوبَ الْكِرْمَانِيُّ، حَدَّثَنَا حَسَّانُ، حَدَّثَنَا يُونُسُ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ “ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُبْسَطَ لَهُ رِزْقُهُ أَوْ يُنْسَأَ لَهُ فِي أَثَرِهِ فَلْيَصِلْ رَحِمَهُ ”.
ئەنەسی كوڕی مالیك دەڵێ گوێم لە پەیامبەر ﷺ بوو دەیفەرموو ئەوەی حەز دەكات رزق و ڕۆزی زۆر بێت دوای خۆشی ئاسەواری چاك بەجێ بهێڵێت با پەیوەندی خزمایەتی ڕاگیر بكات و بیگەیەنێت
صحیح البخاري: 2067
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى، أَخْبَرَنَا عِيسَى، عَنْ ثَوْرٍ، عَنْ خَالِدِ بْنِ مَعْدَانَ، عَنِ الْمِقْدَامِ ـ رضى الله عنه ـ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ مَا أَكَلَ أَحَدٌ طَعَامًا قَطُّ خَيْرًا مِنْ أَنْ يَأْكُلَ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ، وَإِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ دَاوُدَ ـ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ـ كَانَ يَأْكُلُ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ ”.
میقدام دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی كەس خۆراكێكی نەخواردووە چاكتر بێت لەوەی كە بە دەستی خۆی پەیدای دەكات داود پەیامبەر لەبەرهەمی كاری دەستی خۆی دەخوارد
صحیح البخاري: 2072
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَيَّاشٍ، حَدَّثَنَا أَبُو غَسَّانَ، مُحَمَّدُ بْنُ مُطَرِّفٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْمُنْكَدِرِ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنهما ـ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ رَحِمَ اللَّهُ رَجُلاً سَمْحًا إِذَا بَاعَ، وَإِذَا اشْتَرَى، وَإِذَا اقْتَضَى ”.
جابڕی كوڕی عبدالله دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی ڕەحمەتی خوا لەو كەسەی كە ئاسانكارە كاتێ كە شتێ دەفرۆشێت یان دەیكڕێت یان داوەریەك دەكات
صحیح البخاري: 2076
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ، حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، حَدَّثَنَا مَنْصُورٌ، أَنَّ رِبْعِيَّ بْنَ حِرَاشٍ، حَدَّثَهُ أَنَّ حُذَيْفَةَ ـ رضى الله عنه ـ حَدَّثَهُ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” تَلَقَّتِ الْمَلاَئِكَةُ رُوحَ رَجُلٍ مِمَّنْ كَانَ قَبْلَكُمْ قَالُوا أَعَمِلْتَ مِنَ الْخَيْرِ شَيْئًا قَالَ كُنْتُ آمُرُ فِتْيَانِي أَنْ يُنْظِرُوا وَيَتَجَاوَزُوا عَنِ الْمُوسِرِ قَالَ قَالَ فَتَجَاوَزُوا عَنْهُ ”. وَقَالَ أَبُو مَالِكٍ عَنْ رِبْعِيٍّ ” كُنْتُ أُيَسِّرُ عَلَى الْمُوسِرِ وَأُنْظِرُ الْمُعْسِرَ ”.
حذیفە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی فریشتەكان گیانی كەسێكیان لە خەڵكانی پێش ئێوە وەرگرت و لێیان پرسی ئایا هیچ خێر و چاكەیەكت كردووە كابرا وتی من فەرمانم داوە بە لاوەكانم كە مۆڵەتی ئەو كەسانە بدەن كە دەست كورت و نەدارن ئەویش كە قەرز دەهێنێتەوە لە هەندێكی ببورن پەیامبەر ﷺ فەرمووی بەهۆی ئەو حاڵەتەوە چاو پۆشیان لێ كرد خوای گەورەش لە گوناهەكانی خۆش بوو
صحیح البخاري: 2077
حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ صَالِحٍ أَبِي الْخَلِيلِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَارِثِ، رَفَعَهُ إِلَى حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “ الْبَيِّعَانِ بِالْخِيَارِ مَا لَمْ يَتَفَرَّقَا ـ أَوْ قَالَ حَتَّى يَتَفَرَّقَا ـ فَإِنْ صَدَقَا وَبَيَّنَا بُورِكَ لَهُمَا فِي بَيْعِهِمَا، وَإِنْ كَتَمَا وَكَذَبَا مُحِقَتْ بَرَكَةُ بَيْعِهِمَا ”.
حكیمی كوڕی حزام دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی ئەو دوو كەسەی مامەڵە دەكەن هەردوكیان ئازادن هەتا لەیەكتر جیا نەبونەتەوە ئەگەر ڕاستگۆ بوون و عەیبی كەل و پەلەكەیان دەرخست ئەوە بەرەكەت دەكەوێتە ئەو مامەڵەیانەوە بەڵام ئەگەر شتێكیان شاردەوە و درۆیان كرد ئەوە بەرەكەت هەڵدەگیرێت لە مامەڵەكەیان
صحیح البخاري: 2079
حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ، حَدَّثَنَا شَيْبَانُ، عَنْ يَحْيَى، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ كُنَّا نُرْزَقُ تَمْرَ الْجَمْعِ، وَهْوَ الْخِلْطُ مِنَ التَّمْرِ، وَكُنَّا نَبِيعُ صَاعَيْنِ بِصَاعٍ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم “ لاَ صَاعَيْنِ بِصَاعٍ، وَلاَ دِرْهَمَيْنِ بِدِرْهَمٍ ”.
ئەبو سعید خودری دەڵێ ئێمە خورمای هەمەجۆرمان هەبوو دوو مەن لە خورمایەمان دەفرۆشت بە مەنێك خورمای چاك پەیامبەر ﷺ فەرمووی دوان بەیەك نابێت و دوو درهەم بە درهەمێك نابێت
صحیح البخاري: 2080
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ، حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنْ يُونُسَ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ ابْنُ الْمُسَيَّبِ إِنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ “ الْحَلِفُ مُنَفِّقَةٌ لِلسِّلْعَةِ مُمْحِقَةٌ لِلْبَرَكَةِ ”.
ئەبو هریرە – ڕەزای خوای لێ بێ – دەڵێ گوێم لێ بوو پەیامبەر ﷺ دەیفەرموو سوێن خواردن كەل و پەلی پێ دەفرۆشرێت بەڵام بەرەكەت ناهێڵێت
صحیح البخاري: 2087
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، أَخْبَرَنَا مَالِكٌ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ، أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ ـ رضى الله عنه ـ يَقُولُ إِنَّ خَيَّاطًا دَعَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِطَعَامٍ صَنَعَهُ، قَالَ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ فَذَهَبْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى ذَلِكَ الطَّعَامِ، فَقَرَّبَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خُبْزًا وَمَرَقًا فِيهِ دُبَّاءٌ وَقَدِيدٌ، فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَتَتَبَّعُ الدُّبَّاءَ مِنْ حَوَالَىِ الْقَصْعَةِ ـ قَالَ ـ فَلَمْ أَزَلْ أُحِبُّ الدُّبَّاءَ مِنْ يَوْمِئِذٍ.
ئەنەسی كوڕی مالیك دەڵێ خەیاتێك دەعوەتی پەیامبەری ﷺ كرد بۆ خۆراكێك كە خۆی لێینابوو منیش لە خزمەتیدا چووم ئەوسا خەیاتەكە نان و شۆرباكەی هێنا و لەنزیك پەیامبەرەوە ﷺ بەدوای قاژی كولەكەكاندا دەگەڕێ ئیتر من لەو ڕۆژەوە حەزم لە كولەكەیە
صحیح البخاري: 2092
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ، حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ، عَنْ وَهْبِ بْنِ كَيْسَانَ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ كُنْتُ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي غَزَاةٍ، فَأَبْطَأَ بِي جَمَلِي وَأَعْيَا، فَأَتَى عَلَىَّ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ ” جَابِرٌ ”. فَقُلْتُ نَعَمْ. قَالَ ” مَا شَأْنُكَ ”. قُلْتُ أَبْطَأَ عَلَىَّ جَمَلِي وَأَعْيَا، فَتَخَلَّفْتُ. فَنَزَلَ يَحْجُنُهُ بِمِحْجَنِهِ، ثُمَّ قَالَ ” ارْكَبْ ”. فَرَكِبْتُ، فَلَقَدْ رَأَيْتُهُ أَكُفُّهُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ ” تَزَوَّجْتَ ”. قُلْتُ نَعَمْ. قَالَ ” بِكْرًا أَمْ ثَيِّبًا ”. قُلْتُ بَلْ ثَيِّبًا. قَالَ ” أَفَلاَ جَارِيَةً تُلاَعِبُهَا وَتُلاَعِبُكَ ”. قُلْتُ إِنَّ لِي أَخَوَاتٍ، فَأَحْبَبْتُ أَنْ أَتَزَوَّجَ امْرَأَةً تَجْمَعُهُنَّ، وَتَمْشُطُهُنَّ، وَتَقُومُ عَلَيْهِنَّ. قَالَ ” أَمَّا إِنَّكَ قَادِمٌ، فَإِذَا قَدِمْتَ فَالْكَيْسَ الْكَيْسَ ”. ثُمَّ قَالَ ” أَتَبِيعُ جَمَلَكَ ”. قُلْتُ نَعَمْ. فَاشْتَرَاهُ مِنِّي بِأُوقِيَّةٍ، ثُمَّ قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَبْلِي، وَقَدِمْتُ بِالْغَدَاةِ، فَجِئْنَا إِلَى الْمَسْجِدِ، فَوَجَدْتُهُ عَلَى باب الْمَسْجِدِ، قَالَ ” الآنَ قَدِمْتَ ”. قُلْتُ نَعَمْ. قَالَ ” فَدَعْ جَمَلَكَ، فَادْخُلْ فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ ”. فَدَخَلْتُ فَصَلَّيْتُ، فَأَمَرَ بِلاَلاً أَنْ يَزِنَ لَهُ أُوقِيَّةً. فَوَزَنَ لِي بِلاَلٌ، فَأَرْجَحَ فِي الْمِيزَانِ، فَانْطَلَقْتُ حَتَّى وَلَّيْتُ فَقَالَ ” ادْعُ لِي جَابِرًا ”. قُلْتُ الآنَ يَرُدُّ عَلَىَّ الْجَمَلَ، وَلَمْ يَكُنْ شَىْءٌ أَبْغَضَ إِلَىَّ مِنْهُ. قَالَ ” خُذْ جَمَلَكَ وَلَكَ ثَمَنُهُ ”.
جابڕی كوڕی عبدالله دەڵێ لە غەزایەكدا لە خزمەت پەیامبەردا ﷺ بووم وشترەكەم ماندوو بوو دواكەوت پەیامبەر ﷺ هات بۆلام و فەرمووی جابڕ وتم بەڵێ فەرمووی ئەوە چیتە وتم وشترەكەم دوای خستم ماندووە پەیامبەر ﷺ دابەزی و گۆچانەكەی هێنا بەسەر وشترەكەدا پاشان فەرمووی سواربە كە سوار بووم ئەوەندە گورج و گۆڵ بوو دوورم دەخستەوە لە پەیامبەر ﷺ ئەوسا لێی پرسیم هاوسەرت پەیدا كرد وتم بەڵێ فەرمووی كچ یان بێوەژن وتم بێوەژن فەرمووی نەدەبو كچۆڵەیەك بوایە گەمەت لەگەڵدا بكات وتم ئاخر من كۆمەڵێ خوشكم هەیە حەزم كرد ئافرەتێك بهێنم كۆیان بكاتەوە و سەریان دابهێنێت و چاودێریان بكات ئەوسا فەرمووی كەواتە كاتێ دەگەرێیتەوە لەسەرخۆبە لەگەڵیدا پاشان لێی پرسیم وشترەكەت دەفرۆشیت وتم بەڵێ ئیتر بە ئۆقیەیەك لێی كڕیم ئەوسا پەیامبەر ﷺ پێش من گەیشتەوە بۆ بەیانی چوم بۆ مزگەوت بینیم لای دەرگای مزگەوتدا تەشریفی وەستاوە لێی پرسیم ئێستە هاتی وتم بەڵێ فەرمووی واز لە وشترەكەت بێنە و وەرە ژوورەوە دوو ڕكات نوێژ بكە منیش چوومە ژوورەوە دوو ڕكات نوێژم كرد ئەوسا بە بیلای فەرموو ئۆقیەكم بۆ بكێشە ئەویش كێشای منیش ڕۆیشتم پەیامبەر ﷺ فەرمووی جابڕم بۆ بانگ بكەن لە دڵی خۆمدا وتم ئێستە وشترەكە دەداتەوە بەسەرما چونكە چارەییم نەدەویست كەچی فەرمووی وشترەكە بەرەو نرخەكەشی بۆ خۆت
صحیح البخاري: 2097
حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا خَالِدٌ ـ هُوَ ابْنُ عَبْدِ اللَّهِ ـ حَدَّثَنَا خَالِدٌ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ احْتَجَمَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم وَأَعْطَى الَّذِي حَجَمَهُ، وَلَوْ كَانَ حَرَامًا لَمْ يُعْطِهِ.
عبدالله ی كوڕی عباس دەڵێ پەیامبەر ﷺ كەڵەشاخی لەخۆی گرت و پارەشی دا بەو كەسەی كەڵەشاخەكەی لێ گرت ئەگەر حەڕام بوایە پارەی نەدەدایە
صحیح البخاري: 2103
وَقَالَ الْحُمَيْدِيُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، حَدَّثَنَا عَمْرٌو، عَنِ ابْنِ عُمَرَ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي سَفَرٍ فَكُنْتُ عَلَى بَكْرٍ صَعْبٍ لِعُمَرَ، فَكَانَ يَغْلِبُنِي فَيَتَقَدَّمُ أَمَامَ الْقَوْمِ، فَيَزْجُرُهُ عُمَرُ وَيَرُدُّهُ، ثُمَّ يَتَقَدَّمُ فَيَزْجُرُهُ عُمَرُ وَيَرُدُّهُ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم لِعُمَرَ ” بِعْنِيهِ ”. قَالَ هُوَ لَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ ” بِعْنِيهِ ”. فَبَاعَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” هُوَ لَكَ يَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ تَصْنَعُ بِهِ مَا شِئْتَ ”.
عبدالله ی كوڕی عومەر دەڵێ لە خزكەت پەیامبەردا ﷺ بوین لە گەشتێكدا من سواری وشترێكی نالەبار بوم زۆرجار بە گوێی نەدەكردم و پێش خەڵكەكە دەكەوتم عومەر جڵەوی دەگرت و دەیدایە دواوە پاشان هەر پێش دەكەوتەوە دیسانەوە عومەر جڵەوی دەگرت و دەیدایە دواوە پەیامبەر ﷺ بە عومەری فەرموو پێم بفرۆشە عومەر وتی ئەوە پێشكەشی تۆیە ئەی پەیامبەری خوا ﷺ پەیامبەر ﷺ فەرمووی دەڵێم پێم بفرۆشە ئەویش فرۆشتی بە پەیامبەر ﷺ ئەوسا پەیامبەر ﷺ فەرمووی ئەوە بۆ تۆ ئەی عبدالله ی كوڕی عومەر هەرچیت دەوێ پێی بكە
صحیح البخاري: 2115
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ زَكَرِيَّاءَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُوقَةَ، عَنْ نَافِعِ بْنِ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ، قَالَ حَدَّثَتْنِي عَائِشَةُ ـ رضى الله عنها ـ قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” يَغْزُو جَيْشٌ الْكَعْبَةَ، فَإِذَا كَانُوا بِبَيْدَاءَ مِنَ الأَرْضِ يُخْسَفُ بِأَوَّلِهِمْ وَآخِرِهِمْ ”. قَالَتْ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ كَيْفَ يُخْسَفُ بِأَوَّلِهِمْ وَآخِرِهِمْ، وَفِيهِمْ أَسْوَاقُهُمْ وَمَنْ لَيْسَ مِنْهُمْ. قَالَ ” يُخْسَفُ بِأَوَّلِهِمْ وَآخِرِهِمْ، ثُمَّ يُبْعَثُونَ عَلَى نِيَّاتِهِمْ ”.
عائیشە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی لەشكرێك هێرش دێنێت بۆ كەعبە جا كاتێك كە لە دەشت بیابانێكدا دەبن سەرەتا و كۆتاییان دەبرێت بەناخی زەویدا لەكاتێكدا خەڵكی بازاڕیان تێدایە یاخود خەڵكانێك كە بەزۆر هێنراون لەوان نین فەرمووی سەرەتا و كۆتاییان دەبرێت بەناخی زەویدا پاشان لەسەر نیەتیان زیندو دەكرێنەوە و بەگوێرەی نیەتیان بەرپرسیارن
صحیح البخاري: 2118
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي يَزِيدَ، عَنْ نَافِعِ بْنِ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ الدَّوْسِيِّ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ خَرَجَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فِي طَائِفَةِ النَّهَارِ لاَ يُكَلِّمُنِي وَلاَ أُكَلِّمُهُ حَتَّى أَتَى سُوقَ بَنِي قَيْنُقَاعَ، فَجَلَسَ بِفِنَاءِ بَيْتِ فَاطِمَةَ فَقَالَ ” أَثَمَّ لُكَعُ أَثَمَّ لُكَعُ ”. فَحَبَسَتْهُ شَيْئًا فَظَنَنْتُ أَنَّهَا تُلْبِسُهُ سِخَابًا أَوْ تُغَسِّلُهُ، فَجَاءَ يَشْتَدُّ حَتَّى عَانَقَهُ وَقَبَّلَهُ، وَقَالَ ” اللَّهُمَّ أَحْبِبْهُ وَأَحِبَّ مَنْ يُحِبُّهُ ”.
ئەبو هریرەی دەوسی دەڵێ پەیامبەر ﷺ تەشریفی لە چێشتەنگاودا بەرەو بازاڕی بنی قینقاع ڕۆیشت منیش لە خزمەتیدا بووم ئەو هیچی نەفەرموو منیش هیچم نەوت لە حەوشەی ماڵی فاطمە دانیشت و فەرمووی ئەوە كوان وردیلەكان ئەوە كوان وردیلەكان منیش وامزانی مەبەستی شتێكە كەچی منداڵێك بەڕاكردن هات پەیامبەر ﷺ دەستی كردە ملی و ماچی كرد و فەرمووی خوایە ئەمەت خۆش بوێت و هەر كەسێكیش خۆشی دەوێت با خۆشەویست بێت لای تۆ
صحیح البخاري: 2122
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْمُنْذِرِ، حَدَّثَنَا أَبُو ضَمْرَةَ، حَدَّثَنَا مُوسَى، عَنْ نَافِعٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ عُمَرَ، أَنَّهُمْ كَانُوا يَشْتَرُونَ الطَّعَامَ مِنَ الرُّكْبَانِ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَيَبْعَثُ عَلَيْهِمْ مَنْ يَمْنَعُهُمْ أَنْ يَبِيعُوهُ حَيْثُ اشْتَرَوْهُ، حَتَّى يَنْقُلُوهُ حَيْثُ يُبَاعُ الطَّعَامُ.
قَالَ وَحَدَّثَنَا ابْنُ عُمَرَ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ نَهَى النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ يُبَاعَ الطَّعَامُ إِذَا اشْتَرَاهُ حَتَّى يَسْتَوْفِيَهُ.
عبدالله ی كوڕی عومەر دەڵێ لەسەردەمی پەیامبەردا ﷺ خەڵكی دەچوون لەسەر ڕێگادا لە كاروانچیان خۆراكیان دەكڕی جا پەیامبەر ﷺ كەسێكی دەنارد و نەیدەهێشت كەس شت بفرۆشێت یان بكڕێت هەتا دەیگەیەننە بازاڕی خۆراك هەروەها عبدالله وتویەتی پەیامبەر ﷺ ڕێگری كردوە لەوەی كە پارەی خۆراك بدرێت هەتا كڕیارەكە خۆراكەكە وەرنەگرێت
صحیح البخاري: 2123, 2124
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ، حَدَّثَنَا فُلَيْحٌ، حَدَّثَنَا هِلاَلٌ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ، قَالَ لَقِيتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ ـ رضى الله عنهما ـ قُلْتُ أَخْبِرْنِي عَنْ صِفَةِ، رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي التَّوْرَاةِ. قَالَ أَجَلْ، وَاللَّهِ إِنَّهُ لَمَوْصُوفٌ فِي التَّوْرَاةِ بِبَعْضِ صِفَتِهِ فِي الْقُرْآنِ {يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا} وَحِرْزًا لِلأُمِّيِّينَ، أَنْتَ عَبْدِي وَرَسُولِي سَمَّيْتُكَ الْمُتَوَكِّلَ، لَيْسَ بِفَظٍّ وَلاَ غَلِيظٍ وَلاَ سَخَّابٍ فِي الأَسْوَاقِ، وَلاَ يَدْفَعُ بِالسَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ وَلَكِنْ يَعْفُو وَيَغْفِرُ، وَلَنْ يَقْبِضَهُ اللَّهُ حَتَّى يُقِيمَ بِهِ الْمِلَّةَ الْعَوْجَاءَ بِأَنْ يَقُولُوا لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ. وَيَفْتَحُ بِهَا أَعْيُنًا عُمْيًا، وَآذَانًا صُمًّا، وَقُلُوبًا غُلْفًا. تَابَعَهُ عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِي سَلَمَةَ عَنْ هِلاَلٍ. وَقَالَ سَعِيدٌ عَنْ هِلاَلٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ سَلاَمٍ. غُلْفٌ كُلُّ شَىْءٍ فِي غِلاَفٍ، سَيْفٌ أَغْلَفُ، وَقَوْسٌ غَلْفَاءُ، وَرَجُلٌ أَغْلَفُ إِذَا لَمْ يَكُنْ مَخْتُونًا.
عطاءی كوڕی یسار دەڵێ بە دیداری عبدالله ی كوڕی عمرو گەیشتم و وتم باسی خەسڵەتی پەیامبەرم ﷺ بۆ بكە لە تەوڕاتدا ئەویش وتی باشە سوێند بە خوا هەندێ لەو سیفاتانەی كە لە قورئاندا هاتووە لە تەوڕاتدا هەیە {يا أيها النبي إنا أرسلناك شاهدا ومبشرا ونذيرا – ئەی پەیامبەر ئێمە تۆمان ڕەوانە كردوە كە شایەت و مژدە بەخش و بێدار كەرەوە بیت} تۆ پارێزەری خەڵكانی نەخوێندەواریت تۆ بەندە و پەیامبەری منیت من تۆم ناو ناوە پشت بەست و پشت قایم نە دڵڕەق و نە ڕق ئەستور ئەو گرمە و هات و هاواری نیە لە بازاڕدا ئەو بەرانبەر خراپە خراپە ناكات بەڵكو چاوپۆشی دەكات و لێبوردەیە خوای گەورە گیانی ناكێشێت هەتا ئەو خەڵكە لارەی پێ ڕاست دەكاتەوە و بەوەی كە بڵێن هیچ خوایەك بە حەق نیە جگە لە الله، چاوانێكی كوێری پێدەكاتەوە و گوێیەكی زۆری كەڕی پێ بیسەر دەكات دڵانێكی داخراوی پێ دەكاتەوە
صحیح البخاري: 2125
حَدَّثَنَا عَبْدَانُ، أَخْبَرَنَا جَرِيرٌ، عَنْ مُغِيرَةَ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، عَنْ جَابِرٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ تُوُفِّيَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرِو بْنِ حَرَامٍ، وَعَلَيْهِ دَيْنٌ فَاسْتَعَنْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم عَلَى غُرَمَائِهِ أَنْ يَضَعُوا مِنْ دَيْنِهِ، فَطَلَبَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم إِلَيْهِمْ، فَلَمْ يَفْعَلُوا، فَقَالَ لِي النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” اذْهَبْ فَصَنِّفْ تَمْرَكَ أَصْنَافًا، الْعَجْوَةَ عَلَى حِدَةٍ، وَعَذْقَ زَيْدٍ عَلَى حِدَةٍ، ثُمَّ أَرْسِلْ إِلَىَّ ”. فَفَعَلْتُ، ثُمَّ أَرْسَلْتُ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَلَى أَعْلاَهُ، أَوْ فِي وَسَطِهِ ثُمَّ قَالَ ” كِلْ لِلْقَوْمِ ”. فَكِلْتُهُمْ حَتَّى أَوْفَيْتُهُمُ الَّذِي لَهُمْ، وَبَقِيَ تَمْرِي، كَأَنَّهُ لَمْ يَنْقُصْ مِنْهُ شَىْءٌ. وَقَالَ فِرَاسٌ عَنِ الشَّعْبِيِّ حَدَّثَنِي جَابِرٌ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، فَمَا زَالَ يَكِيلُ لَهُمْ حَتَّى أَدَّاهُ، وَقَالَ هِشَامٌ عَنْ وَهْبٍ عَنْ جَابِرٍ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” جُذَّ لَهُ فَأَوْفِ لَهُ ”.
جابڕ دەڵێ عبدالله ی كوڕی عمرو وەفاتی كرد قەرزاریش بوو چووم بۆ خزمەت پەیامبەر ﷺ تا هاوكاری بكات بۆ ئەوەی خاوەن قەرزەكان لە قەرزەكانیان ببورن پەیامبەر ﷺ داوای لێكردن كەچی ئەوان بێنەبوردن ئەوسا پەیامبەر ﷺ پێی وتم بچۆ خورماكانت جیا بكەرەوە عجوة یەجیا و غدق زید بەجیا پاشان بنێرە بە شوێنمدا منیش هەروام كرد و پاشان ناردم بە شوێن پەیامبەردا ﷺ ئیتر ئەو لای سەروی یان ناوەڕاستیەوە وەستا پاشان فەرمووی ئادەی بۆ خزمان بكێشە منیش بۆم كێشان و هەتا بەقەدەر قەرزەكانیان حەقی خۆیان وەرگرت كە سەرنجی خورماكانمدا هەردەتوت هیچی لێ كەم نەبۆتەوە
صحیح البخاري: 2127
حَدَّثَنَا مُوسَى، حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ، حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ يَحْيَى، عَنْ عَبَّادِ بْنِ تَمِيمٍ الأَنْصَارِيِّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدٍ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم “ أَنَّ إِبْرَاهِيمَ حَرَّمَ مَكَّةَ، وَدَعَا لَهَا، وَحَرَّمْتُ الْمَدِينَةَ كَمَا حَرَّمَ إِبْرَاهِيمُ مَكَّةَ، وَدَعَوْتُ لَهَا فِي مُدِّهَا وَصَاعِهَا، مِثْلَ مَا دَعَا إِبْرَاهِيمُ ـ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ـ لِمَكَّةَ ”.
عبدالله ی كوڕی زید دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی ئیبراهیم مەككەی بە شارێكی پیرۆز و حورمەتدار هەژمار كرد و نزای خێری بۆ كرد منیش مدینە بە شارێكی پیرۆز و حورمەتدار هەژمار دەكەم هەروەكو ئیبراهیم مەككەی بە شارێكی پیرۆز و حورمەتدار ناووەد كرد نزاشم كردووە كە خوای گەورە بەرەكەت بخاتە كێشان و پێوانەیەوە هەروەكو چۆن ئیبراهیم سلامی خوای لێ بێ نزای كرد بۆ مەككە
صحیح البخاري: 2129
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، قَالَ حَدَّثَنِي مَالِكٌ، عَنْ نَافِعٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ـ رضى الله عنهما ـ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ لاَ يَبِيعُ بَعْضُكُمْ عَلَى بَيْعِ أَخِيهِ ”.
واتە : کەس کرین و فرۆشت بەسەر مامەڵەى براکەى نەکات , ئەگەر یەکێ خەریکى کرینى شتێک بوو تۆ مەچۆرە سەر شتەکەو نرخ و مامەلەى پیوەبکەیت تاکو کەسى یەکەم تەواو دەبیت جا چى بەکرین یان نەکرین.
صحیح البخاري: 2139
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، حَدَّثَنَا الزُّهْرِيُّ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَبِيعَ حَاضِرٌ لِبَادٍ، وَلاَ تَنَاجَشُوا، وَلاَ يَبِيعُ الرَّجُلُ عَلَى بَيْعِ أَخِيهِ وَلاَ يَخْطُبُ عَلَى خِطْبَةِ أَخِيهِ، وَلاَ تَسْأَلُ الْمَرْأَةُ طَلاَقَ أُخْتِهَا لِتَكْفَأَ مَا فِي إِنَائِهَا.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ ڕێگری كردوە لەوەی كە شتێكی ئامادە بەشتێكی نادیار لە ئایندەدا بفرۆشێت و فەرموویەتی موزایەدەی ناهەق بەسەر یەكترەوە مەكەن كەسیش لە كڕین و فرۆشتندا زیان لە براكەی نەدات خوازبێنی بەسەر خوازبێنیەكەیدا نەكات ئافرەتیش با داوای تەڵاقی دەستە خوشكەكەی نەكات تا جێی بگرێتەوە
صحیح البخاري: 2140
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ، عَنْ قَيْسٍ، سَمِعْتُ جَرِيرًا ـ رضى الله عنه ـ بَايَعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى شَهَادَةِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاَةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ، وَالنُّصْحِ لِكُلِّ مُسْلِمٍ.
پەیمان و بەیعەتم دا بە پێغەمبەر (صلى الله علیه سلم) کە هیچ پەرستراویک نیە بەحەق بپەرسترێت جگە لە الله وە محمد پەیامبەرو نێردرواى خودایە و دەبێت شوێنى بکەوم وە نوێژ بکەم وە زەکات بدەم وە گوێرایەڵ و بەرفەرمان بم وە ئامۆژگار بم بۆ هەموو موسڵمانێک.
صحیح البخاري: 2157
حَدَّثَنَا الصَّلْتُ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ، حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ طَاوُسٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “ لاَ تَلَقَّوُا الرُّكْبَانَ وَلاَ يَبِيعُ حَاضِرٌ لِبَادٍ ”. قَالَ فَقُلْتُ لاِبْنِ عَبَّاسٍ مَا قَوْلُهُ لاَ يَبِيعُ حَاضِرٌ لِبَادٍ قَالَ لاَ يَكُونُ لَهُ سِمْسَارًا.
عبدالله ی كوڕی عباس دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی مەچنە سەرە ڕێی كاروانچیان مەبنە دەڵاڵ بۆیان شتی ئامادە مەفرۆشن بەشتی بەسەرچوو واتە مەبنە دەڵاڵی دەستبڕ
صحیح البخاري: 2158
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، أَخْبَرَنَا مَالِكٌ، عَنْ نَافِعٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ـ رضى الله عنهما ـ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ لاَ يَبِيعُ بَعْضُكُمْ عَلَى بَيْعِ بَعْضٍ، وَلاَ تَلَقَّوُا السِّلَعَ حَتَّى يُهْبَطَ بِهَا إِلَى السُّوقِ ”.
عبدالله ی كوڕی عومەر دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی كەس شت بەسەر شتی براكەیدا نەفرۆشێت ڕێگە بە كەل و پەل مەگرن تا دێتە بازاڕەوە
صحیح البخاري: 2165
حَدَّثَنَا صَدَقَةُ بْنُ الْفَضْلِ، أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ عُلَيَّةَ، قَالَ حَدَّثَنِي يَحْيَى بْنُ أَبِي إِسْحَاقَ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي بَكْرَةَ، قَالَ قَالَ أَبُو بَكْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “ لاَ تَبِيعُوا الذَّهَبَ بِالذَّهَبِ إِلاَّ سَوَاءً بِسَوَاءٍ، وَالْفِضَّةَ بِالْفِضَّةِ إِلاَّ سَوَاءً بِسَوَاءٍ، وَبِيعُوا الذَّهَبَ بِالْفِضَّةِ وَالْفِضَّةَ بِالذَّهَبِ كَيْفَ شِئْتُمْ ”.
ئەبو بەكر دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی ئاڵتون بە ئاڵتون بەقەدەر یەك مەفرۆشن هەروەها زیویش بەقەدەر زیو بەڵام دەكرێت ئاڵتون بە زیو بفرۆشن زیویش بە ئاڵتون هەرچۆنتان بوێت
صحیح البخاري: 2175
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ، عَنْ مَالِكٍ، عَنْ عَبْدِ الْمَجِيدِ بْنِ سُهَيْلِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنهما ـ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم اسْتَعْمَلَ رَجُلاً عَلَى خَيْبَرَ، فَجَاءَهُ بِتَمْرٍ جَنِيبٍ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” أَكُلُّ تَمْرِ خَيْبَرَ هَكَذَا ”.
قَالَ لاَ وَاللَّهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّا لَنَأْخُذُ الصَّاعَ مِنْ هَذَا بِالصَّاعَيْنِ، وَالصَّاعَيْنِ بِالثَّلاَثَةِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” لاَ تَفْعَلْ، بِعِ الْجَمْعَ بِالدَّرَاهِمِ، ثُمَّ ابْتَعْ بِالدَّرَاهِمِ جَنِيبًا ”.
ئەبو سعید خودری و ئەبو هریرە دەڵێن پەیامبەر ﷺ كەسێكی كردە بەرپرسی خەیبەر ئەویش هەندێ خورمای خەیبەری هێنا پەیامبەر ﷺ پرسی باشە خورمای خەیبەر هەمووی ئاوایە بەرپرسەكە وتی نە بەخوا ئێمە مەنێك لەمە بە دوو مەن لە خورمای تر دەكڕین یان دومەن بە سێ مەن پەیامبەر ﷺ فەرمووی وامەكە هەمووی بە پارە بفرۆشە پاشان بە پارەكەی خورمای جونیب بكڕە
صحیح البخاري: 2201, 2202
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنْ بَيْعِ ثَمَرِ التَّمْرِ حَتَّى تَزْهُوَ. فَقُلْنَا لأَنَسٍ مَا زَهْوُهَا قَالَ تَحْمَرُّ وَتَصْفَرُّ، أَرَأَيْتَ إِنْ مَنَعَ اللَّهُ الثَّمَرَةَ بِمَ تَسْتَحِلُّ مَالَ أَخِيكَ
ئەنەسی كوڕی مالیك دەڵێ پەیامبەر ﷺ ڕێگری كردوە لە فرۆشتنی بەروبوم هەتا جوان پێنەگەیشتبێت، دەیفەرموو باشە ئەی ئەگەر خوای گەورە نەیویست پێ بگات ئێوە بە چ شێوازێك پارەی براكەتان وەردەگرن
صحیح البخاري: 2208
حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ هِشَامٍ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قَالَتْ هِنْدٌ أُمُّ مُعَاوِيَةَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِنَّ أَبَا سُفْيَانَ رَجُلٌ شَحِيحٌ، فَهَلْ عَلَىَّ جُنَاحٌ أَنْ آخُذَ مِنْ مَالِهِ سِرًّا قَالَ “ خُذِي أَنْتِ وَبَنُوكِ مَا يَكْفِيكِ بِالْمَعْرُوفِ ”.
عائیشە دەڵێ هند دایكی مەعاویە بە پەیامبەری ﷺ وت ئەبو سوفیان پیاوێكی ڕەزیل و دەست نوقاوە ئایا گوناهم دەگات هەندێك لە پارەكانی بە نهێنی ببەم پەیامبەر ﷺ فەرمووی خۆت و منداڵەكانت دەتوانن بەشی پێویستی خۆتان بە شێوازێكی لەبار و ئەوەندەی پێویستە ببەن
صحیح البخاري: 2211
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ، أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي مُوسَى بْنُ عُقْبَةَ، عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ ـ رضى الله عنهما ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ خَرَجَ ثَلاَثَةٌ يَمْشُونَ فَأَصَابَهُمُ الْمَطَرُ، فَدَخَلُوا فِي غَارٍ فِي جَبَلٍ، فَانْحَطَّتْ عَلَيْهِمْ صَخْرَةٌ. قَالَ فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ادْعُوا اللَّهَ بِأَفْضَلِ عَمَلٍ عَمِلْتُمُوهُ. فَقَالَ أَحَدُهُمُ اللَّهُمَّ، إِنِّي كَانَ لِي أَبَوَانِ شَيْخَانِ كَبِيرَانِ، فَكُنْتُ أَخْرُجُ فَأَرْعَى، ثُمَّ أَجِيءُ فَأَحْلُبُ، فَأَجِيءُ بِالْحِلاَبِ فَآتِي بِهِ أَبَوَىَّ فَيَشْرَبَانِ، ثُمَّ أَسْقِي الصِّبْيَةَ وَأَهْلِي وَامْرَأَتِي، فَاحْتَبَسْتُ لَيْلَةً. فَجِئْتُ فَإِذَا هُمَا نَائِمَانِ ـ قَالَ ـ فَكَرِهْتُ أَنْ أُوقِظَهُمَا، وَالصِّبِيْةُ يَتَضَاغَوْنَ عِنْدَ رِجْلَىَّ، فَلَمْ يَزَلْ ذَلِكَ دَأْبِي وَدَأْبَهُمَا، حَتَّى طَلَعَ الْفَجْرُ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنِّي فَعَلْتُ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ وَجْهِكَ فَافْرُجْ عَنَّا فُرْجَةً نَرَى مِنْهَا السَّمَاءَ. قَالَ فَفُرِجَ عَنْهُمْ. وَقَالَ الآخَرُ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنِّي كُنْتُ أُحِبُّ امْرَأَةً مِنْ بَنَاتِ عَمِّي كَأَشَدِّ مَا يُحِبُّ الرَّجُلُ النِّسَاءَ، فَقَالَتْ لاَ تَنَالُ ذَلِكَ مِنْهَا حَتَّى تُعْطِيَهَا مِائَةَ دِينَارٍ. فَسَعَيْتُ فِيهَا حَتَّى جَمَعْتُهَا، فَلَمَّا قَعَدْتُ بَيْنَ رِجْلَيْهَا قَالَتِ اتَّقِ اللَّهَ، وَلاَ تَفُضَّ الْخَاتَمَ إِلاَّ بِحَقِّهِ. فَقُمْتُ وَتَرَكْتُهَا، فَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنِّي فَعَلْتُ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ وَجْهِكَ فَافْرُجْ عَنَّا فُرْجَةً، قَالَ فَفَرَجَ عَنْهُمُ الثُّلُثَيْنِ. وَقَالَ الآخَرُ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنِّي اسْتَأْجَرْتُ أَجِيرًا بِفَرَقٍ مِنْ ذُرَةٍ فَأَعْطَيْتُهُ، وَأَبَى ذَاكَ أَنْ يَأْخُذَ، فَعَمَدْتُ إِلَى ذَلِكَ الْفَرَقِ، فَزَرَعْتُهُ حَتَّى اشْتَرَيْتُ مِنْهُ بَقَرًا وَرَاعِيَهَا، ثُمَّ جَاءَ فَقَالَ يَا عَبْدَ اللَّهِ أَعْطِنِي حَقِّي. فَقُلْتُ انْطَلِقْ إِلَى تِلْكَ الْبَقَرِ وَرَاعِيهَا، فَإِنَّهَا لَكَ. فَقَالَ أَتَسْتَهْزِئُ بِي. قَالَ فَقُلْتُ مَا أَسْتَهْزِئُ بِكَ وَلَكِنَّهَا لَكَ. اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنِّي فَعَلْتُ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ وَجْهِكَ فَافْرُجْ عَنَّا. فَكُشِفَ عَنْهُمْ ”.
عبدالله ی كوڕی عومەر دەڵێ گوێم لێ بوو پەیامبەر ﷺ فەرمووی لەسەردەمانی پێش ئێوەدا سێ كەس كە دنیا تاریك بوو ڕوویان كردە ئەشكەوتێك تاشە بەردێك لە شاخەكە بەربۆوە و دەرگای ئەشكەوتەكەی لەسەر داخستن ئەوسا بەیەكتریان وت لەم بەردە ڕزگارمان نابێت مەگەر هەریەكەمان بە كردارە چاكەكانی لە خوای گەورە بپاڕێتەوە یەكێكیان وتی خوایە گیان تۆ دەزانی كە من دایك و باوكێكی پیری تەمەندارم هەبوو لە خزمەت كردنیاندا ماڵ و منداڵەم پێش ئەوان نەدەخست ڕۆژێك بۆ كارێك دوور كەوتمەوە نەگەڕامەوە لایان هەتا خەویان لێ كەوتبو ئەوسا شیرم بۆ دۆشین چوم بۆ لایان بینیم هەردووكیان خەویان لێ كەوتووە ئیتر چاوەڕێم كردن و دۆلكەكەشم هەر بەدەستەوە بوو هەتا بەرەبەیان چاوەڕێم كردن تا خەبەریان بۆوە ئەوساكە خەبەریان بۆوە و بەشە شیری خۆیان خواردەوە جا خوایە گیان ئەگەر من لەبەر خاتری ڕەزامەندی تۆ ئەو كارەم كردووە ئەوە دەرومان لێ بكەرەوە و لەم بەردە ڕزگاركان بكە بەردەكە نەختێ كەلێنی تێ بوو بەڵام نەیاندەتوانی لێوەی بچنە دەرەوە پەیامبەر ﷺ فەرمووی ئەوسا یەكێكی تریان هاتە گۆ و وتی خوایە گیان خۆت دەزانی كەمن كچە مامێكم هەبوو لە هەموو كەس خۆشەویست تر بوو لەلام دەمویست لە خشتەی بەرم بەڵام ئەو ڕازی نەبوو تا ساڵێكی گرانی هاتە پێشەوە و هات بۆلام و سەد و بیست دیناری زێڕم دایە هەتا خۆیم تەسلیم بكات ئەویش ئامادەیی دەربڕی هەتا دەمتوانی هەموو شتێكی لەگەڵ بكەم بەڵام وتی حەڵاڵ نیە بۆت مۆرەكە لابەریت بە مافی شەرعی خۆی نەبێت ئەسا ئیتر كشامەوە دواوە و وازم لێ هێنا هەرچەندە زۆریشم خۆش دەویست هەموو ئەو زێڕەشم وازلێهێنا كە پێم دابوو سا خوایە گیان ئەگەر من لەبەر خاتری تۆ وام كرد دەرویەكمان لێ بكەیتەوە و لەم حاڵە دەربازمان بكەیت ئەوسا نەختێكی تر بەردەكە جوڵا بەڵام ڕێگەی نەدا كە بێنە دەرەوە پەیامبەر ﷺ فەرمووی سێهەمیان وتی خوایە گیان خۆت دەزانیت ڕۆژێك هەندێك كەسم بە كرێ گرت كرێی هەمویانم دا جگە لە یەكێكیان كە كرێیەكەی وەرنەگرت و ڕۆیشت منیش كرێكەیم بۆ خستە ئیشەوە هەتا بوو بە خاوەنی سامانێكی زۆر دوای ماوەیەك هات و وتی ئەی بەندەی خوا كرێكەم بدەرێ منیش وتم هەرچی دەبینی لە وشتر و گا و مەڕ و بەردە هەمووی هی تۆیە ئەویش وتی ئەی بەندەی خوا بۆ گاڵتەم پێ دەكەیت وتم نا گاڵتەت پێ ناكەم ئەوسا هەمووی برد و هیچی لێ بەجێ نەهێشت سا خوایە گیان ئەگەر ئەو كارەم لەبەر ڕەزامەندی تۆ كردووە ئەوە لەم بارودۆخە ڕزگارمان بكە ئەوسا بەردەكە ترازا و هەموو هاتنە دەرەوە و ڕۆیشتن
صحیح البخاري: 2215
حَدَّثَنَا أَبُو الْيَمَانِ، أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ، حَدَّثَنَا أَبُو الزِّنَادِ، عَنِ الأَعْرَجِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم “ هَاجَرَ إِبْرَاهِيمُ ـ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ـ بِسَارَةَ، فَدَخَلَ بِهَا قَرْيَةً فِيهَا مَلِكٌ مِنَ الْمُلُوكِ، أَوْ جَبَّارٌ مِنَ الْجَبَابِرَةِ، فَقِيلَ دَخَلَ إِبْرَاهِيمُ بِامْرَأَةٍ، هِيَ مِنْ أَحْسَنِ النِّسَاءِ. فَأَرْسَلَ إِلَيْهِ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ، مَنْ هَذِهِ الَّتِي مَعَكَ قَالَ أُخْتِي. ثُمَّ رَجَعَ إِلَيْهَا، فَقَالَ لاَ تُكَذِّبِي حَدِيثِي فَإِنِّي أَخْبَرْتُهُمْ أَنَّكِ أُخْتِي، وَاللَّهِ إِنْ عَلَى الأَرْضِ مُؤْمِنٌ غَيْرِي وَغَيْرُكِ. فَأَرْسَلَ بِهَا إِلَيْهِ، فَقَامَ إِلَيْهَا، فَقَامَتْ تَوَضَّأُ وَتُصَلِّي فَقَالَتِ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتُ آمَنْتُ بِكَ وَبِرَسُولِكَ وَأَحْصَنْتُ فَرْجِي، إِلاَّ عَلَى زَوْجِي فَلاَ تُسَلِّطْ عَلَىَّ الْكَافِرَ. فَغُطَّ حَتَّى رَكَضَ بِرِجْلِهِ ”. قَالَ الأَعْرَجُ قَالَ أَبُو سَلَمَةَ بْنُ عَبْدُ الرَّحْمَنِ إِنَّ أَبَا هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَتِ اللَّهُمَّ إِنْ يَمُتْ يُقَالُ هِيَ قَتَلَتْهُ. فَأُرْسِلَ ثُمَّ قَامَ إِلَيْهَا، فَقَامَتْ تَوَضَّأُ تُصَلِّي، وَتَقُولُ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتُ آمَنْتُ بِكَ وَبِرَسُولِكَ، وَأَحْصَنْتُ فَرْجِي، إِلاَّ عَلَى زَوْجِي، فَلاَ تُسَلِّطْ عَلَىَّ هَذَا الْكَافِرَ، فَغُطَّ حَتَّى رَكَضَ بِرِجْلِهِ. قَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ قَالَ أَبُو سَلَمَةَ قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ فَقَالَتِ اللَّهُمَّ إِنْ يَمُتْ فَيُقَالُ هِيَ قَتَلَتْهُ، فَأُرْسِلَ فِي الثَّانِيَةِ، أَوْ فِي الثَّالِثَةِ، فَقَالَ وَاللَّهِ مَا أَرْسَلْتُمْ إِلَىَّ إِلاَّ شَيْطَانًا، ارْجِعُوهَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ، وَأَعْطُوهَا آجَرَ. فَرَجَعَتْ إِلَى إِبْرَاهِيمَ ـ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ـ فَقَالَتْ أَشَعَرْتَ أَنَّ اللَّهَ كَبَتَ الْكَافِرَ وَأَخْدَمَ وَلِيدَةً.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی ئیبراهیم لەگەڵ سارا دا ڕویان كردە شاری پاشایەك لە پاشاكان یان زۆردارێك لە زۆردارەكان وترا ئیبراهیم جوانترین ئافرەتی لەگەڵە پاشان ناردی بە شوێن ئیبراهیم دا و پرسی ئەوە كێیە لەگەڵتا ئەویش وتی خوشكمە ئیبراهیم بەپەلە گەڕایەوە بۆ لای سارا و پێی وت بەدرۆم مەخەرەوە چونكە من وتومە كە تۆ خوشكمی بەخوا لەم زەویەدا لەمن و تۆ زیاتر بڕوادار نیە ئەوسا ناچار سارای نارد بۆلای پاشا ئەویش هەستایە سەر پێ و چوو بۆ لای سارا چوو دەستنوێژی گرت و دەستی كرد بە نوێژ و وتی خوایە گیان گەر من باوەڕی دامەزراوم هێناوە بە زاتی تۆ و پەیامبەرەكەت و داوێنی خۆمم بە پاكی ڕاگرتووە تەنها بۆ هاوسەرەكەم نەبێت داواكارم ئەم كافرە زاڵ نەكەیت بەسەرمدا ئەوسا پاشا لرخەیەكی كرد و خەریك بوو بخنكێ بەپەلە ڕای كرد و دوور كەوتەوە پاشان سارا خاتوون وتی خوایە گیان ئەگەر ئەم كابرایە بمرێت دەڵێن ئەو كوشتویەتی كابرای پاشا وەزعی ئاسایی بۆوە و دیسانەوە دەچێتەوە بۆ لای ئەویش دەچێت دەشتنوێژ دەگرێت و نوێژ دەكات و دەڵێت خوایە گیان گەر من باوەڕی دامەزراوم هێناوە بە زاتی تۆ و پەیامبەرەكەت و داوێنی خۆمم بە پاكی ڕاگرتووە تەنها هاوسەرەكەم نەبێت داواكارم ئەم كافرە زاڵ نەكەیت بەسەرمدا ئەوسا پاشا لرخەیەكی كرد و خەریك بوو بخنكێ بەپەلە ڕای كرد و دوور كەوتەوە ئەبو سەلەمە دەڵێ ئەبو هریرە وتویەتی سارا خاتوون لە دڵی خۆیدا وتویەتی خوایە گیان ئەگەر ئەم كابرایە بمرێت دەڵێن ئەو كوشتویەتی كابرای پاشاكە لە جاری دووهەم یان سێهیم دا وتویەتی دەڵێی شەیتانێكتان بۆ من هێناوە بیگێڕنەوە بۆ لای ئیبراهیم پارەیەكیشی بدەنێ ئەوسا ئیتر سارا خاتوون گەڕایەوە بۆ لای ئیبراهیم ڕوداوەكەی بۆ گێڕایەوە و وتی بینیت چۆن خوای گەورە پۆرتی كافرەكەی شكاند و فریای ئافرەتێكی بێ دەسەڵات كەوت
صحیح البخاري: 2217
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنِ ابْنِ الْمُسَيَّبِ، أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم “ وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَيُوشِكَنَّ أَنْ يَنْزِلَ فِيكُمُ ابْنُ مَرْيَمَ حَكَمًا مُقْسِطًا فَيَكْسِرَ الصَّلِيبَ، وَيَقْتُلَ الْخِنْزِيرَ، وَيَضَعَ الْجِزْيَةَ، وَيَفِيضَ الْمَالُ حَتَّى لاَ يَقْبَلَهُ أَحَدٌ ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی سوێند بەوەی گیانی منی بە دەستە خەریكە و زۆری نەماوە كوڕەكەی مەریەم لە نێوانتاندا پەیدا ببێت وەكو دادوەرێكی ڕێكوپێك جا خاچ دەشكێنێت و بەراز لەناو دەبات باج هەڵدەگرێت پارە و سامان ئەوەندە زۆر دەبێت كەس نایەوێت
صحیح البخاري: 2222
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْوَهَّابِ، حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ، أَخْبَرَنَا عَوْفٌ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي الْحَسَنِ، قَالَ كُنْتُ عِنْدَ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما ـ إِذْ أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ يَا أَبَا عَبَّاسٍ إِنِّي إِنْسَانٌ، إِنَّمَا مَعِيشَتِي مِنْ صَنْعَةِ يَدِي، وَإِنِّي أَصْنَعُ هَذِهِ التَّصَاوِيرَ. فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ لاَ أُحَدِّثُكَ إِلاَّ مَا سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ سَمِعْتُهُ يَقُولُ “ مَنْ صَوَّرَ صُورَةً فَإِنَّ اللَّهَ مُعَذِّبُهُ، حَتَّى يَنْفُخَ فِيهَا الرُّوحَ، وَلَيْسَ بِنَافِخٍ فِيهَا أَبَدًا ”. فَرَبَا الرَّجُلُ رَبْوَةً شَدِيدَةً وَاصْفَرَّ وَجْهُهُ. فَقَالَ وَيْحَكَ إِنْ أَبَيْتَ إِلاَّ أَنْ تَصْنَعَ، فَعَلَيْكَ بِهَذَا الشَّجَرِ، كُلِّ شَىْءٍ لَيْسَ فِيهِ رُوحٌ. قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ سَمِعَ سَعِيدُ بْنُ أَبِي عَرُوبَةَ مِنَ النَّضْرِ بْنِ أَنَسٍ هَذَا الْوَاحِدَ.
عبدالله ی كوڕی عباس دەگێڕێتەوە كە كابرایەك هاتووە بۆ لای و وتویەتی من كەسێكم ژیانم بەهۆی دەست ڕەنگینی خۆمەوەیە ئەم وێنانە دەكێشم عبدالله ش وتویەتی لە پەیامبەرم ﷺ بیستووە كە فەرموویەتی ئەوەی وێنە بكێشێت خوای گەورە سزای دەدات هەتا ڕۆح بكات بەبەریدا بێگومان هەرگیز ناتوانێت كاری وابكات كابرا هەناسەی سوار بوو ڕەنگی زەرد هەڵگەڕا ئەوسا عبدالله وتی ئەگەر هەر دەشتەوێت شتێك بكەیت ئەوە وێنەی دار و درەخت بكێشە یاخود هەموو شتێك كە گیانلەبەر نەبێت
صحیح البخاري: 2225
حَدَّثَنِي بِشْرُ بْنُ مَرْحُومٍ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سُلَيْمٍ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أُمَيَّةَ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي سَعِيدٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ قَالَ اللَّهُ ثَلاَثَةٌ أَنَا خَصْمُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، رَجُلٌ أَعْطَى بِي ثُمَّ غَدَرَ، وَرَجُلٌ بَاعَ حُرًّا فَأَكَلَ ثَمَنَهُ، وَرَجُلٌ اسْتَأْجَرَ أَجِيرًا فَاسْتَوْفَى مِنْهُ، وَلَمْ يُعْطِ أَجْرَهُ ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی خوای گەورە دەفەرموێت سێ جۆر كەس هەن كە خۆم دەعوا چیم لەسەریان لە ڕۆژی قیامەتدا كەسێك كە پەنای كەسێك بدات لەبەر من پاشان خیانەت و ستەم بكات بەڵێنی ئەمان بدات و نەیباتە سەر هەروەها كەسێك كەسێكی ئازاد بكاتە بەردەی خۆی و بیفرۆشێت و نرخەكەشی بخوات هەروەها كەسێك یەكێك بەكرێ بگرێت و ئیشەكەی خۆی پێ بكات و دوایی كرێكەی نەداتێ
صحیح البخاري: 2227
حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، ح وَحَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا شَبَابَةُ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، حَدَّثَنَا أَبُو عِمْرَانَ، قَالَ سَمِعْتُ طَلْحَةَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ لِي جَارَيْنِ، فَإِلَى أَيِّهِمَا أُهْدِي قَالَ “ إِلَى أَقْرَبِهِمَا مِنْكِ بَابًا ”.
عائیشە دەڵێ وتم ئەی پەیامبەری خوا ﷺ من دوو دراوسێم هەیە دیاری بۆ كامیان بنێرم فەرمووی دەرگای كامیانت لێ نزیكترە بۆ ئەوەیان بنێرە
صحیح البخاري: 2259
باب کتاب الإجارة
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ أَبِي بُرْدَةَ، قَالَ أَخْبَرَنِي جَدِّي أَبُو بُرْدَةَ، عَنْ أَبِيهِ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ قَالَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم “ الْخَازِنُ الأَمِينُ الَّذِي يُؤَدِّي مَا أُمِرَ بِهِ طَيِّبَةً نَفْسُهُ أَحَدُ الْمُتَصَدِّقَيْنِ ”.
واتە : پێغمەبەر (صلى الله علیه وسلم) فەرمووى : بەراستى خەزنەدارى موسلمانى دەستپاک کە فەرمان جێ بەجێ دەکات و بەتەواوى پێى خۆشنودە و دەیدات بەو کەسەى کەفەرمانى پێدراوە , بەیەکێک لەخێرخوازان دەدریت لەقەلەم.
صحیح البخاري: 2260
حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا يَحْيَى، عَنْ قُرَّةَ بْنِ خَالِدٍ، قَالَ حَدَّثَنِي حُمَيْدُ بْنُ هِلاَلٍ، حَدَّثَنَا أَبُو بُرْدَةَ، عَنْ أَبِي مُوسَى ـ رضى الله عنه ـ قَالَ أَقْبَلْتُ إِلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم وَمَعِي رَجُلاَنِ مِنَ الأَشْعَرِيِّينَ، فَقُلْتُ مَا عَلِمْتُ أَنَّهُمَا يَطْلُبَانِ الْعَمَلَ. فَقَالَ “ لَنْ أَوْ لاَ نَسْتَعْمِلُ عَلَى عَمَلِنَا مَنْ أَرَادَهُ ”.
ئەبو موسی دەڵێ لەگەڵ دوو كەسدا لە خزمەت ئەشعەریەكان چوین بۆ خزمەتی پەیامبەر ﷺ عرزم كرد ئەوەی بۆم دەركەوتووە ئەم دوو پیاوە كاریان دەوێت ئەویش فەرمووی هەرگیز ئەم كارانە نادەینە دەست ئەوانەی كە داوای دەكەن
صحیح البخاري: 2261
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمَكِّيُّ، حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ يَحْيَى، عَنْ جَدِّهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ ” مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيًّا إِلاَّ رَعَى الْغَنَمَ ”. فَقَالَ أَصْحَابُهُ وَأَنْتَ فَقَالَ ” نَعَمْ كُنْتُ أَرْعَاهَا عَلَى قَرَارِيطَ لأَهْلِ مَكَّةَ ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی خوای گەورە هیچ پەیامبەرێكی ڕەوانە نەكردوە كە شوانی مەڕ و ماڵاتی نەكردبێت هاوەڵان پرسیان هەتا تۆیش فەرمووی بەڵێ من شوانیم دەكرد بە هەندێ پارە و پول بۆ خەڵكی مەككە
صحیح البخاري: 2262
حَدَّثَنَا أَبُو النُّعْمَانِ، حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ، عَنْ أَبِي بِشْرٍ، عَنْ أَبِي الْمُتَوَكِّلِ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ انْطَلَقَ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي سَفْرَةٍ سَافَرُوهَا حَتَّى نَزَلُوا عَلَى حَىٍّ مِنْ أَحْيَاءِ الْعَرَبِ فَاسْتَضَافُوهُمْ، فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُمْ، فَلُدِغَ سَيِّدُ ذَلِكَ الْحَىِّ، فَسَعَوْا لَهُ بِكُلِّ شَىْءٍ لاَ يَنْفَعُهُ شَىْءٌ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ لَوْ أَتَيْتُمْ هَؤُلاَءِ الرَّهْطَ الَّذِينَ نَزَلُوا لَعَلَّهُ أَنْ يَكُونَ عِنْدَ بَعْضِهِمْ شَىْءٌ، فَأَتَوْهُمْ، فَقَالُوا يَا أَيُّهَا الرَّهْطُ، إِنَّ سَيِّدَنَا لُدِغَ، وَسَعَيْنَا لَهُ بِكُلِّ شَىْءٍ لاَ يَنْفَعُهُ، فَهَلْ عِنْدَ أَحَدٍ مِنْكُمْ مِنْ شَىْءٍ فَقَالَ بَعْضُهُمْ نَعَمْ وَاللَّهِ إِنِّي لأَرْقِي، وَلَكِنْ وَاللَّهِ لَقَدِ اسْتَضَفْنَاكُمْ فَلَمْ تُضِيِّفُونَا، فَمَا أَنَا بِرَاقٍ لَكُمْ حَتَّى تَجْعَلُوا لَنَا جُعْلاً. فَصَالَحُوهُمْ عَلَى قَطِيعٍ مِنَ الْغَنَمِ، فَانْطَلَقَ يَتْفِلُ عَلَيْهِ وَيَقْرَأُ {الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ} فَكَأَنَّمَا نُشِطَ مِنْ عِقَالٍ، فَانْطَلَقَ يَمْشِي وَمَا بِهِ قَلَبَةٌ، قَالَ فَأَوْفَوْهُمْ جُعْلَهُمُ الَّذِي صَالَحُوهُمْ عَلَيْهِ، فَقَالَ بَعْضُهُمُ اقْسِمُوا. فَقَالَ الَّذِي رَقَى لاَ تَفْعَلُوا، حَتَّى نَأْتِيَ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم فَنَذْكُرَ لَهُ الَّذِي كَانَ، فَنَنْظُرَ مَا يَأْمُرُنَا. فَقَدِمُوا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرُوا لَهُ، فَقَالَ ” وَمَا يُدْرِيكَ أَنَّهَا رُقْيَةٌ ـ ثُمَّ قَالَ ـ قَدْ أَصَبْتُمُ اقْسِمُوا وَاضْرِبُوا لِي مَعَكُمْ سَهْمًا ”. فَضَحِكَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. وَقَالَ شُعْبَةُ حَدَّثَنَا أَبُو بِشْرٍ سَمِعْتُ أَبَا الْمُتَوَكِّلِ بِهَذَا.
ئەبو سعید دەڵێ هەندێ لە هاوەڵانی پەیامبەر ﷺ لە گەشتدا بوون ڕویان كردە خێڵێك لە خێڵە عەڕەبەكان داوای میواندارییان لێ كردن كەچی میوانداریان لێ نەكردن جا سەرۆكی ئەو خێڵە شتێك پێوەیدا زۆر هەوڵیاندا ئەملاولایان كرد هیچ سودی نەبوو هەندێكیان وتیان ئەوە بۆ نەچین بۆ لای ئەو چەند كەسەی كە هاتن بەڵكو هەندێكیان چارەسەرێكیان لا بێت ئەوسا هاتن بۆ لایان و وتیان سەرۆكەكەمان شت پێوەی داوە هەوڵی زۆریشمان داوە سودی نەبووە ئایا ئێوە چارەسەرێك شك نابەن هەندێ لە هاوەڵان وتیان با بەخوا من دوعای بۆ دەخوێنم بەڵام خوا ئاگادارە كە ئێمە داوای میوانداریمان لێكردن كەچی میوانداریتان لێ نەكردین لەبەر ئەوە من دوعاكە ناخوێنم هەتا شتێكمان بۆ بڕیار نەدەن ئەوسا لەسەر چەند سەر مەڕێك ڕێكەوتن ئینجا قورئانی دەخوێند و تەڕایی دەمی دەدا لە شوێنی پێوەدانەكە و {الحمد لله رب العالمين – هەموو سوپاس و ستایش بۆ خوای پەروەردگاری جیهنیان} ی بەردەوام دەخوێند دوای ساتێك كابرا دەتوت لە بەستنەوە دەربازی بووە ئیتر هەستا و دەڕۆیشت هیچ ئێش و ئازارێكی نەما ئەوانیش ئەوەی كە ڕێكەوتبوون لەسەری هێنایان هەندێكیان وتیان با بەشیان بكەین بەڵام ئەوەی كە قورئانەكەی دەخوێند وتی وامەكەن هەتا دەگەینە خزمەت پەیامبەر ﷺ وە هەموو شتێكی بۆ دەگێڕینەوە با بزانین فەرمانی بە چیە ئیتر هەموویان هاتن بۆ خزمەت پەیامبەر ﷺ بەسەرهاتەكەیان بۆ گێڕایەوە ئەویش پرسی باشە تۆ چۆن زانیت ئەوە دوعایەكی كاریگەرە پاشان پەیامبەر ﷺ بە پێكەنینەوە فەرمووی لە ڕاستیدا پێكاوتانە دابەشی بكەن و بەشێكیش بۆ من دابنێن
صحیح البخاري: 2276
باب کتاب الحوالات
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، أَخْبَرَنَا مَالِكٌ، عَنْ أَبِي الزِّنَادِ، عَنِ الأَعْرَجِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ مَطْلُ الْغَنِيِّ ظُلْمٌ، فَإِذَا أُتْبِعَ أَحَدُكُمْ عَلَى مَلِيٍّ فَلْيَتْبَعْ ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی دواخستنی دانەوەی قەرزی دەوڵەمەند ستەمە ئەگەر كەسێكی قەرزار درایە دەست كەسێكی دارا تا قەرزەكەی بۆ بداتەوە با گوێڕایەڵ بێت
صحیح البخاري: 2287
حَدَّثَنَا الْمَكِّيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ أَبِي عُبَيْدٍ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ كُنَّا جُلُوسًا عِنْدَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم إِذْ أُتِيَ بِجَنَازَةٍ، فَقَالُوا صَلِّ عَلَيْهَا. فَقَالَ ” هَلْ عَلَيْهِ دَيْنٌ ”. قَالُوا لاَ. قَالَ ” فَهَلْ تَرَكَ شَيْئًا ”. قَالُوا لاَ. فَصَلَّى عَلَيْهِ ثُمَّ أُتِيَ بِجَنَازَةٍ أُخْرَى، فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ، صَلِّ عَلَيْهَا. قَالَ ” هَلْ عَلَيْهِ دَيْنٌ ”. قِيلَ نَعَمْ. قَالَ ” فَهَلْ تَرَكَ شَيْئًا ”. قَالُوا ثَلاَثَةَ دَنَانِيرَ. فَصَلَّى عَلَيْهَا، ثُمَّ أُتِيَ بِالثَّالِثَةِ، فَقَالُوا صَلِّ عَلَيْهَا. قَالَ ” هَلْ تَرَكَ شَيْئًا ”. قَالُوا لاَ. قَالَ ” فَهَلْ عَلَيْهِ دَيْنٌ ”. قَالُوا ثَلاَثَةُ دَنَانِيرَ. قَالَ ” صَلُّوا عَلَى صَاحِبِكُمْ ”. قَالَ أَبُو قَتَادَةَ صَلِّ عَلَيْهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَعَلَىَّ دَيْنُهُ. فَصَلَّى عَلَيْهِ.
سەلەمەی كوڕی ئەكوەع دەڵێ لەخزمەت پەیامبەردا ﷺ دانیشتبووین تەرمێكمان هێنا و وتیان جەنابتان نوێژی لەسەر بكەن فەرمووی ئایا هیچ قەرزی لەسەرە وتیان نەخێر فەرمووی ئەی هیچی لەدوا بەجێ ماوە وتیان نەخێر ئەوسا نوێژی لەسەر كرد پاشان تەرمێكی تریان هێنا عەرزیان كرد ئەی پەیامبەری خوا ﷺ نوێژی لەسەر بفەرموو پرسی ئایا هیچ قەرزی لەسەرە وترا بەڵێ پرسی ئایا هیچی بەجێ هێشتووە وتیان تەنها سێ دینار ئەوسا نوێژی لەسەر كرد ئینجا سێهەم تەرمیان هێنا عەرزیان كرد نوێژی لەسەر بفەرموو پرسی هیچی لەدوا بەجێ ماوە وتیان نەخێر فەرمووی ئەی هیچ قەرزار نیە وتیان سێ دینار فەرمووی دەی ئێوە نوێژی لەسەر بكەن ئەبو قەتادە وتی ئەی پەیامبەری خوا ﷺ نوێژی لەسەر بفەرموو قەرزەكەی لەسەر من ئەوسا پەیامبەر ﷺ نوێژی لەسەر كرد
صحیح البخاري: 2289
باب کتاب الکفالة
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسٍ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ قَدِمَ عَلَيْنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ فَآخَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُ وَبَيْنَ سَعْدِ بْنِ الرَّبِيعِ.
واتە کاتێک موهاجرین هاتن بۆ مەدینە , پێغەمبەر (صلى الله علیه وسلم) برایەتى خستە نێوان عبدالرحمان ى کورى عەوف و سعد ى کورى رەبیع .
صحیح البخاري: 2293
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ، حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ زَكَرِيَّاءَ، حَدَّثَنَا عَاصِمٌ، قَالَ قُلْتُ لأَنَسٍ رضى الله عنه أَبَلَغَكَ أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ “ لاَ حِلْفَ فِي الإِسْلاَمِ ”. فَقَالَ قَدْ حَالَفَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ قُرَيْشٍ وَالأَنْصَارِ فِي دَارِي.
عاصم دەڵێ لە ئەنەسم پرسی بیستوتە كە پەیامبەر ﷺ فەرمووبێتی هاوپەیمانێتی لە ئیسلامدا نیە ئەویش وتی پەیامبەر ﷺ لە نێوان قوڕەیش و پشتیواناندا لە ماڵی ئێمەدا پەیمانی بەستووە
صحیح البخاري: 2294
حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ، عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِي عُبَيْدٍ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم أُتِيَ بِجَنَازَةٍ، لِيُصَلِّيَ عَلَيْهَا، فَقَالَ ” هَلْ عَلَيْهِ مِنْ دَيْنٍ ”. قَالُوا لاَ. فَصَلَّى عَلَيْهِ، ثُمَّ أُتِيَ بِجَنَازَةٍ أُخْرَى، فَقَالَ ” هَلْ عَلَيْهِ مَنْ دَيْنٍ ”. قَالُوا نَعَمْ. قَالَ ” صَلُّوا عَلَى صَاحِبِكُمْ ”. قَالَ أَبُو قَتَادَةَ عَلَىَّ دَيْنُهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَصَلَّى عَلَيْهِ.
واتە : تەرمێکیان هێنا کە پیغەمبەر نوێژى لەسەر بکات ئەویش فەرمووى (صلى الله علیه وسلم) ئایا قەرزى لەسەرە وتیان بەڵێ فەرمووى خۆتان نوێژى لەسەر بکەن , بەڵام قەتادە فەرمووى ئەى پێغەمبەرى خودا قەرزەکەى لەسەر من نوێژى لەسەر بکە پێغەمبەریش (صلى الله علیه وسلم ) نوێژى لەسەر کرد.
صحیح البخاري: 2295
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، حَدَّثَنَا عَمْرٌو، سَمِعَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ـ رضى الله عنهم ـ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم “ لَوْ قَدْ جَاءَ مَالُ الْبَحْرَيْنِ، قَدْ أَعْطَيْتُكَ هَكَذَا وَهَكَذَا وَهَكَذَا ”. فَلَمْ يَجِئْ مَالُ الْبَحْرَيْنِ حَتَّى قُبِضَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا جَاءَ مَالُ الْبَحْرَيْنِ أَمَرَ أَبُو بَكْرٍ فَنَادَى مَنْ كَانَ لَهُ عِنْدَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم عِدَةٌ أَوْ دَيْنٌ فَلْيَأْتِنَا. فَأَتَيْتُهُ، فَقُلْتُ إِنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِي كَذَا وَكَذَا، فَحَثَى لِي حَثْيَةً فَعَدَدْتُهَا فَإِذَا هِيَ خَمْسُمِائَةٍ، وَقَالَ خُذْ مِثْلَيْهَا.
جابڕی كوڕی عبدالله دەڵێ پەیامبەر ﷺ فەرموویەتی پێی ئەگەر سامان لە بحرینەوە هات ئەوەندە و ئەوەندە و ئەوەندەت دەدەمێ بەڵام ئەو سامانە هەر نەگەیشتە جێ هەتا پەیامبەر ﷺ وەفاتی كرد كاتێ كە سامانەكە لە بحرەینەوە گەیشت ئەبو بەكر فەرمانیدا هەركەس پەیامبەر ﷺ بەڵێنێكی داوەتێ یان قەرزێكی لەسەریەتی با سەرمان بدات منیش چوم و وتم پەیامبەر ﷺ كاتێ خۆی ئاوا و ئاوای فەرموو ئەویش پڕ هەروو دەستی پارەی دامێ كە ژماردم پێنج سەد پارچە پارە بوو كەچی فەرمانی پێدام كە دوو ئەوەندەی تریش هەڵگرم
صحیح البخاري: 2296
باب کتاب الوکالة
حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ كُهَيْلٍ، سَمِعْتُ أَبَا سَلَمَةَ بْنَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ أَنَّ رَجُلاً، أَتَى النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَتَقَاضَاهُ، فَأَغْلَظَ، فَهَمَّ بِهِ أَصْحَابُهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” دَعُوهُ فَإِنَّ لِصَاحِبِ الْحَقِّ مَقَالاً ”. ثُمَّ قَالَ ” أَعْطُوهُ سِنًّا مِثْلَ سِنِّهِ ”. قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ لاَ نَجِدُ إِلاَّ أَمْثَلَ مِنْ سِنِّهِ. فَقَالَ ” أَعْطُوهُ فَإِنَّ مِنْ خَيْرِكُمْ أَحْسَنَكُمْ قَضَاءً ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پیاوێك هاتە خزمەت پەیامبەر ﷺ بە شێوازێكی زبر و ڕەق داوای قەرزێكی لێ دەكرد هاوڕێكانی ویستیان تەمێی بكەن پەیامبەر ﷺ فەرمووی وازی لێ بێنن چونكە خاوەن حەق قسەی خۆی هەیە پاشان فەرمووی بڕۆن وشترێكی وەك وشترەكەی خۆی پێ بدەنەوە وتیان ئەی پەیامبەری خوا ﷺ باشتر لە وشترەكەی خۆیمان لا هەیە فەرمووی پێی بدەنەوە چونكە بێگومان چاكترینی ئێوە ئەو كەسەتانە كە جوانتر قەرز ببژێرێ
صحیح البخاري: 2306
حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عُفَيْرٍ، قَالَ حَدَّثَنِي اللَّيْثُ، قَالَ حَدَّثَنِي عُقَيْلٌ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ وَزَعَمَ عُرْوَةُ أَنَّ مَرْوَانَ بْنَ الْحَكَمِ، وَالْمِسْوَرَ بْنَ مَخْرَمَةَ، أَخْبَرَاهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَامَ حِينَ جَاءَهُ وَفْدُ هَوَازِنَ مُسْلِمِينَ، فَسَأَلُوهُ أَنْ يَرُدَّ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَسَبْيَهُمْ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” أَحَبُّ الْحَدِيثِ إِلَىَّ أَصْدَقُهُ. فَاخْتَارُوا إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ إِمَّا السَّبْىَ، وَإِمَّا الْمَالَ، وَقَدْ كُنْتُ اسْتَأْنَيْتُ بِهِمْ ”. وَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم انْتَظَرَهُمْ بِضْعَ عَشْرَةَ لَيْلَةً، حِينَ قَفَلَ مِنَ الطَّائِفِ، فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم غَيْرُ رَادٍّ إِلَيْهِمْ إِلاَّ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ قَالُوا فَإِنَّا نَخْتَارُ سَبْيَنَا. فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي الْمُسْلِمِينَ، فَأَثْنَى عَلَى اللَّهِ بِمَا هُوَ أَهْلُهُ ثُمَّ قَالَ ” أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ إِخْوَانَكُمْ هَؤُلاَءِ قَدْ جَاءُونَا تَائِبِينَ، وَإِنِّي قَدْ رَأَيْتُ أَنْ أَرُدَّ إِلَيْهِمْ سَبْيَهُمْ، فَمَنْ أَحَبَّ مِنْكُمْ أَنْ يُطَيِّبَ بِذَلِكَ فَلْيَفْعَلْ، وَمَنْ أَحَبَّ مِنْكُمْ أَنْ يَكُونَ عَلَى حَظِّهِ حَتَّى نُعْطِيَهُ إِيَّاهُ مِنْ أَوَّلِ مَا يُفِيءُ اللَّهُ عَلَيْنَا فَلْيَفْعَلْ ”. فَقَالَ النَّاسُ قَدْ طَيَّبْنَا ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” إِنَّا لاَ نَدْرِي مَنْ أَذِنَ مِنْكُمْ فِي ذَلِكَ مِمَّنْ لَمْ يَأْذَنْ، فَارْجِعُوا حَتَّى يَرْفَعُوا إِلَيْنَا عُرَفَاؤُكُمْ أَمْرَكُمْ ”. فَرَجَعَ النَّاسُ فَكَلَّمَهُمْ عُرَفَاؤُهُمْ، ثُمَّ رَجَعُوا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَخْبَرُوهُ أَنَّهُمْ قَدْ طَيَّبُوا وَأَذِنُوا.
مەڕوانی كوڕی حەكیم و میسوەری كوڕی مەخرەمە دەڵێن پەیامبەر ﷺ كاتێ شاندێكی هەوازین هاتنە خزمەتی هەستایە سەرپێ و ئەوانیش داوایان لێ كرد كە ماڵ و سامان و ژن و منداڵەكانیان بۆ بگەڕێنێتەوە پەیامبەریش ﷺ پێی فەرموون خۆشەویست ترین گوتار لای من ڕاسترینیانە یەكێك لەو دووانە هەڵبژێرن یان ژن و منداڵەكان یان ماڵ و سامانەكە من مۆڵەتم پێ داون لەو ڕووەوە ئەوە بوو پەیامبەر ﷺ بۆ ماوەی پانزە بیست شەوێك چاوەڕوانی كرد كە لێیان ڕوون بوویەوە كە پەیامبەر ﷺ جگە لە یەكێ لەو دووانەیان پێ ناداتەوە وتیان ماڵ و منداڵەكانمان هەڵدەبژێرین پەیامبەریش ﷺ لە ناو موسوڵمانەكاندا ڕاوەستا سوپاس و ستایشی خوای كرد بەو شێوەیەی كە شایانی خوای مەزن بێت فەرمووی لە پاشان بزانن كە براكانتان هاتوونەتەوە بۆ لامان و تەوبەیان كردووە وە من وام پێ باشە كە ژن و منداڵەكانیان بدەینەوە جا هەركەس لە ئێوە ئەوەی پێ خۆشە لەسەر پشك و بەشی خۆی بێت تا كاتێ لە یەكەم دەستكەوتێ خوا پێمانی خەڵات ئەكات بۆی قەرەبوو بكەینەوە با وابكات خەڵكی هەموو وتیان ئێمە بەوە ڕازین لەبەر خاتری پەیامبەری خوا ﷺ پەیامبەری خوا ﷺ فەرمووی ئێمە نازانین لەم ڕووەوە كێتان ڕازی یە و كێتان ناڕازی یە كەوابوو بگەڕێنەوە تا وەكوو نوێنەرەكانتان بڕیارەكانتانمان بۆ بەرز ئەكەنەوە ئیتر ئەوە بوو خەڵكی گەڕانەوە نوێنەرەكانیان قسەیان لەگەڵ كردن پاشان گەڕانەوە بۆ لای پەیامبەری خوا ﷺ و هەواڵیان پێدا كە ئەوان ڕازی بوون و پێیان خۆشە
صحیح البخاري: 2307, 2308
وَقَالَ عُثْمَانُ بْنُ الْهَيْثَمِ أَبُو عَمْرٍو حَدَّثَنَا عَوْفٌ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ قَالَ وَكَّلَنِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِحِفْظِ زَكَاةِ رَمَضَانَ، فَأَتَانِي آتٍ فَجَعَلَ يَحْثُو مِنَ الطَّعَامِ، فَأَخَذْتُهُ، وَقُلْتُ وَاللَّهِ لأَرْفَعَنَّكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَ إِنِّي مُحْتَاجٌ، وَعَلَىَّ عِيَالٌ، وَلِي حَاجَةٌ شَدِيدَةٌ. قَالَ فَخَلَّيْتُ عَنْهُ فَأَصْبَحْتُ فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” يَا أَبَا هُرَيْرَةَ مَا فَعَلَ أَسِيرُكَ الْبَارِحَةَ ”. قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ شَكَا حَاجَةً شَدِيدَةً وَعِيَالاً فَرَحِمْتُهُ، فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ. قَالَ ” أَمَا إِنَّهُ قَدْ كَذَبَكَ وَسَيَعُودُ ”. فَعَرَفْتُ أَنَّهُ سَيَعُودُ لِقَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِنَّهُ سَيَعُودُ. فَرَصَدْتُهُ فَجَاءَ يَحْثُو مِنَ الطَّعَامِ فَأَخَذْتُهُ فَقُلْتُ لأَرْفَعَنَّكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَ دَعْنِي فَإِنِّي مُحْتَاجٌ، وَعَلَىَّ عِيَالٌ لاَ أَعُودُ، فَرَحِمْتُهُ، فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ فَأَصْبَحْتُ، فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” يَا أَبَا هُرَيْرَةَ، مَا فَعَلَ أَسِيرُكَ ”. قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ شَكَا حَاجَةً شَدِيدَةً وَعِيَالاً، فَرَحِمْتُهُ فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ. قَالَ ” أَمَا إِنَّهُ قَدْ كَذَبَكَ وَسَيَعُودُ ”. فَرَصَدْتُهُ الثَّالِثَةَ فَجَاءَ يَحْثُو مِنَ الطَّعَامِ، فَأَخَذْتُهُ فَقُلْتُ لأَرْفَعَنَّكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، وَهَذَا آخِرُ ثَلاَثِ مَرَّاتٍ أَنَّكَ تَزْعُمُ لاَ تَعُودُ ثُمَّ تَعُودُ. قَالَ دَعْنِي أُعَلِّمْكَ كَلِمَاتٍ يَنْفَعُكَ اللَّهُ بِهَا. قُلْتُ مَا هُوَ قَالَ إِذَا أَوَيْتَ إِلَى فِرَاشِكَ فَاقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ {اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ} حَتَّى تَخْتِمَ الآيَةَ، فَإِنَّكَ لَنْ يَزَالَ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ وَلاَ يَقْرَبَنَّكَ شَيْطَانٌ حَتَّى تُصْبِحَ. فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ فَأَصْبَحْتُ، فَقَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ” مَا فَعَلَ أَسِيرُكَ الْبَارِحَةَ ”. قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ زَعَمَ أَنَّهُ يُعَلِّمُنِي كَلِمَاتٍ، يَنْفَعُنِي اللَّهُ بِهَا، فَخَلَّيْتُ سَبِيلَهُ. قَالَ ” مَا هِيَ ”. قُلْتُ قَالَ لِي إِذَا أَوَيْتَ إِلَى فِرَاشِكَ فَاقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ مِنْ أَوَّلِهَا حَتَّى تَخْتِمَ {اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ} وَقَالَ لِي لَنْ يَزَالَ عَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ وَلاَ يَقْرَبَكَ شَيْطَانٌ حَتَّى تُصْبِحَ، وَكَانُوا أَحْرَصَ شَىْءٍ عَلَى الْخَيْرِ. فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” أَمَا إِنَّهُ قَدْ صَدَقَكَ وَهُوَ كَذُوبٌ، تَعْلَمُ مَنْ تُخَاطِبُ مُنْذُ ثَلاَثِ لَيَالٍ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ ”. قَالَ لاَ. قَالَ ” ذَاكَ شَيْطَانٌ ”.
ئەبو هریرە دەڵێ پەیامبەری خوا ﷺ چاودێری كردنی زەكاتی سەرفیترەی ڕەمەزانی خستە ئەستۆی من لەشەوا زەلامێك هات بۆلام سەیرەكەم بەمشت خەریكە دزە لە خۆراكەكە ئەكات منیش گرتم و وتم بەخوا ئەبێت بتدەمە دەست پەیامبەری خوا ﷺ ئەویش وتی من كابرایەكی ئاتاج و نەدارم و ماڵ و منداڵێكی زۆرم كەوتووە بەسەردا و زۆر پێویستم پێ یەتی دەڵێ ئیتر وازم لێ هێنا بە بەیانیدا پەیامبەر ﷺ فەرمووی ئەی ئەبو هریرە ئەسیرەكەی ئەم شەوت چی لێ بەسەرهات وتم ئەی پەیامبەری خوا ﷺ كابرا سكاڵای ئاتاجی و نەداری ماڵ و منداڵی زۆری كرد منیش بەزەیم پێداهاتەوە و وازم لێ هێنا فەرمووی دەچاك بزانە ئەو درۆی لەگەڵ كردوویت ئەش گەڕێتەوە منیش زانیم ئەگەڕێتەوە لەبەر ئەوە پەیامبەر ﷺ فەرمووی ئەگەڕێتەوە منیش بەوردی قەرەوڵم لێ گرت ئەمەندەم زانی هاتەوە دەستی دایەوە خۆراكەكە و دوەی لێ ئەكرد منیش گرتم و وتم ئەبێ بتبەم بۆلای پەیامبەری خوا ﷺ وتی لێم گەڕێ من ئاتاج و نەدارم ماڵ و منداڵم كەوتووە بەسەرا ئیتر نایەمەوە منیش بەزەیم پێداهاتەوە و وازم لێ هێنا بە بەیانیدا پەیامبەری خوا ﷺ پێی وتم ئەی ئەبو هریرە دیلەكەت چی لێ بەسەرهات وتم ئەی پەیامبەری خوا ﷺ سكاڵای هەژاری و نەداری و منداڵ زۆری خۆی زۆر بۆ كردم منیش بەزەییم پێدا هاتەوە و وازم لێ هێنا فەرمووی چاك بزانە كە ئەو درۆی لەگەڵ كردوویت و ئەش گەڕێتەوە منیش بۆ جاری سێهەم، هەم دیسان خۆمم لێ مەڵاس دایەوە ئەوەندەم نەزانی هاتەوە و دەستی كردەوە بە دوەكردن لە خۆراكەكە منیش گرتم و وتم ئەتبەم بۆ لای پەیامبەری خوا ﷺ ئەمەیش دواهەمین جارە و سێ یەمینت كردەوە و دەشڵێی نایەمەوە هەر دۆر ئەكەیت و هەر ئەشگەڕێیتەوە وتی لێم گەڕێ با چەند وشەیەكت فێركەم كە بەهۆیەوە خوا سوودت پێ دەگەیەنێت وتم ئەو وشانە چیت وتی كاتێ چوویت بۆ ناو جێگەكەت أیة الكرسی بخوێنە {اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ – خوا ئەو خوایەیە كە هیچ پەرستراوێكی ڕاست نیە بێجگە لەو هەمیشە زیمدووی تەدبیركەر و ڕاگری بوونەوەرە} هەتا كۆتایی ئایەتەكە ئەوە ئیتر بەردەوام لەلایەن خواوە چاودێریت لەسەر ئەبێت و ئەت پارێزێ و شەیتان توخنت ناكەوێت تا بەیانی منیش وازم لێ هێنا بە بەیانیدا پەیامبەری خوا ﷺ پێی وتم ئەسیرەكەت چی لێ هات وتم ئەی پەیامبەری خوا ﷺ بە بیانووی ئەوەی كە گوایا چەند ووشەیەكم فێردەكات كە بەهۆیەوە خوا سوودم پێ دەگەیەنێت وازم لێ هێنا فەرمووی جا ئەوانە چی بوون وتم پێی وتم كاتێ چوویتە ناو جێگەكەت أیة الكرسی بخوێنە {اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ – خوا ئەو خوایەیە كە هیچ پەرستراوێكی ڕاست نیە بێجگە لەو هەمیشە زیمدووی تەدبیركەر و ڕاگری بوونەوەرە} وە پێیشی وتم بەردەوام لە خواوە چاودێریت لەسەر ئەبێت و شەیتان توخنت ناكەوێت تا ڕۆژ ئەبێتەوە پەیامبەر ﷺ فەرمووی چاك بزانە ئەو ڕاستی لەگەڵ كردوویت هەرچەندە خۆی درۆزنە دەزانی سێ شەوی ڕەبەقە تۆ لەگەڵ كێ قسە ئەكەیت ئەی ئەبو هریرە وتم نەخێر فەرمووی ئەوە شەیتان بوو
صحیح البخاري: 2311